Verzorging

Vaak wordt de vraag gesteld of een Malamute buiten moet slapen. Dat kan heel goed, maar het hoeft niet. Honden die binnen slapen zullen over het algemeen een minder volle vacht hebben, vooral als ze verblijven in een verwarmde ruimte. Ook zal een ‘binnen-hond’ meestal langer doen over het verharen. Maar in huis houden senna-in-bed-lren slapen zal de hond echt niet in een slechte conditie of bevattelijker voor ziekte maken.Bert-Jan Elfrink

Meer hierover in hoofdstuk 7 ‘Verzorging’ van het boek: ‘De Alaska Malamute in Nederland’.

Net als een goede verzorging en hygiëne van jezelf vanzelfsprekend is, geldt dat ook zo voor de hond. Bij de verzorging komt veel kijken. Je hebt niet alleen te maken met de vachtverzorging maar ook de oren, ogen en nagels behoren tot het vaste rijtje. Daarnaast moet je altijd alert zijn op parasieten die je hond lastig kunnen vallen en zelfs ziektes kunnen veroorzaken.senna-in-bed-lrHieronder volgt een opsomming waar je op moet letten tijdens de verzorging van je hond:

De vacht

simigaq-lrDe meeste Malamute bezitters zijn als een blok gevallen voor de heerlijke dichte en zachte vacht. De vacht van de Malamute bestaat uit twee lagen, een zachte en beschermende onderwol die afgedekt wordt door ruwe, vrij stugge lange(re) dekharen.

Maar wat voor verzorging brengt deze mooie en speciale vacht nou met zich mee?
In principe valt de hoeveelheid werk aan de vacht wel mee. Zelf sta je elke ochtend je haar te kammen en te borstelen, dus 2 keer in de week je hond borstelen is relatief niet buitensporig veel werk. Voor het borstelen gebruik je een 3-tal hulpmiddelen; een borstel van echt haar, een borstel met scherpe haakjes en een grove kam.

Vachtverzorging

De haarborstel gebruik je 2 keer in de week om de vacht in goede conditie te houden, zo verwijder je omgevingsvuil en loszittende haren. De scherpe borstel gebruik je eigenlijk alleen maar als de Malamute in de rui is, gemiddeld zo’n 2 keer per jaar voor een periode van een aantal weken. Tijdens de ruiperiode laat eerst de onderwol los en daarna de dekharen.

Wanneer de wasbeurt?

De Malamute is een echte spring in het veld en houdt van graven, rollen door de modder en uiteraard ook wel eens door andere ‘viezigheid’. Voor een gezonde vieze Malamute is het vaak voldoende om met schoonwater even af te spoelen. Om de hond te ontdoen van de andere ‘viezigheid’ kun je gebruik maken van een milde shampoo en zelfs alleen plaatselijk poetsen is vaak al voldoende. Een uitgebreide douche of wasbeurt mag natuurlijk ook op zijn tijd maar bedenk wel dat dat dan ten koste gaat van de vettige beschermlaag van de ondervacht.

De ogen

Als de hond vieze ooghoeken heeft dan is het voldoende om dit met een schoon vochtig doekje of papierenzakdoekje weg te vegen. Gebruik hiervoor geen andere middelen die je bij de drogist kunt kopen.

De oren

De oren van de Malamute moeten regelmatig gecontroleerd worden. Om deze schoon te houden kun je eventueel in de dierenspeciaalzaak oordruppeltjes kopen om het oorsmeer te verwijderen. Doe dit met een wattenpad of vochtig doekje. Liever niet hiervoor een wattenstaafje gebruiken.Zit er veel oorsmeer, stinkt dit en krabt de hond vaak aan het oor dan kun je beter even de dierenarts laten kijken. Het kan zijn dat er dan bijvoorbeeld een ontsteking of oormijt in zit.

De nagels

Ook de nagels zijn een belangrijk onderdeel van de verzorging. Om de nagels te knippen kun je in de dierenspeciaalzaak speciale nagelkniptangen kopen. Het knippen op zich is een vaardigheid die je eerst een keer gezien moet hebben van bijvoorbeeld de dierenarts of een bekende die het voor kan doen.
Niet bij iedere hond hoeven de nagels geknipt te worden. Honden die vaak ook op harde ondergrond lopen slijten de nagels van nature af. Zolang je geen getik op straat hoort dan zijn de nagels niet te lang.

Voetzolen

De voetzolen van de Malamute kunnen in de winter last hebben van de pekel die op straat ligt. Controleer regelmatig de voetzolen en spoel ze af na een wandeling over de bepekelde straat. Eventueel invetten met vaseline helpt ook voorkomen dat het zout in de voetzolen bijt.

Gebit

De gebitsverzorging van de Malamute geschied de eerste jaren voornamelijk door de hond zelf mits deze geregeld beenderen (mergpijp, knaagjes van buffelhuid etc.) krijgt waarop gekloven kan worden. Door het kluiven wordt tandsteenvorming voorkomen. De eerste levensjaren is dit zeker voldoende. Pas op latere leeftijd is het raadzaam de dierenarts de controle te laten uitvoeren. Uiteraard bestaan er tegenwoordig ook hondentandpasta’s met lekkere paté smaak zodat je de tanden zelf kunt poetsen.

Anaalklier

De anaalklier scheidt bij de ontlasting een vloeistof uit met een voor de hond kenmerkend geurtje, waarmee het territorium wordt afgebakend. Het kan voorkomen dat de anaalklier van uw hond gaat ontsteken doordat de natuurlijke afvoer van de vloeistof onvoldoende gebeurd. U merkt dit doordat uw hond steeds onder de staart likt, sleetje gaat rijden en er soms een nare lucht verspreid wordt. De dierenarts biedt dan uitkomst. Zij voelen of de anaalklier opgezet is en knijpen deze dan uit, een pijnlijke aangelegenheid voor uw hond.

Wondverzorging

De Malamute wordt wel eens uitgedaagd tot een robbertje vechten of verwond zichzelf door een ongecontroleerde speelse actie in het bos. Wat te doen bij verwondingen? De wond op traditionele wijze ontsmetten. Dat kan met betadine, verdunde dettol of andere ontsmettingsmiddelen. Houdt daarna de wond goed in de gaten en bij twijfel naar de dierenarts. Ook bij grotere wonden biedt de dierenarts uitkomst, vaak zullen er hechtingen nodig zijn en dit dient binnen 6 uur te geschieden.

Temperatuur

Als u uw hond goed kent dan merkt u vanzelf wanneer de hond iets mankeert. Als de Malamute bijvoorbeeld hangerig of lusteloos is en niet wil eten, controleer dan eerst de temperatuur. De temperatuur van een gezonde hond schommelt tussen de 38 en 38,5 graden Celsius. Bij 39 graden heeft de hond verhoging en daarboven dus echt koorts. Dan is het het beste om de dierenarts te raadplegen. Dit geldt ook bij temperaturen onder de 36 graden.

Entingen

De Malamute krijgt als pup de eerste entingen al bij de fokker. Welke entingen dat zijn, staan vermeld in het hondenpaspoort dat u bij de pup krijgt. De verplichte entingen zijn onder meer: hondenziekte, hepatitis (leverontsteking), lepospirose en parvovirose. Daarnaast adviseren wij ook kennelhoest en rabiës (hondsdolheid; verplicht bij verblijf in het buitenland en vaak bij deelname aan shows) Een goede dierenarts stuurt een entingskaartje wanneer het weer tijd is om uw Malamute te enten.

Parasieten

Ook de Malamutes ontkomen niet aan parasietenplagen zoals teken, vlooien, spoel- en lintwormen. Gelukkig bestaan er genoeg preventieve middeltjes om de schade te beperken.

  • Spoelwormen; in de ontlasting komen wormen mee naar buiten van zo’n 10 cm lang. Hiervoor kunt u bij de dierenarts een ontwormkuur halen. Het is raadzaam deze kuur 3 maal per jaar te herhalen.
  • Lintwormen; de vlo is de meest voorkomende overdrager van de intworm. Deze wormen zijn klein en beweeglijk. Uw hond kan hierdoor sterk vermageren en een wormenkuur is vereist. Dit is echter een sterk middel dan de reguliere wormenkuur.
  • Teken; dit zijn een soort hele kleine spinnetjes die zich op uw hond laten vallen vanuit hoog gras od struikgewas. Zij bijten zich vast in de huid van de hond en zuigen zich vol met bloed. Als ze vol zijn dan laten ze zich weer vallen. De Malamute heeft een erg dikke vacht en daarom is het aan te bevelen na de wandeling standaard uw hond te controleren. Zodra u een teek ontdekt op de Malamute die al vast zit, deze direct verwijderen met een daarvoor bestemde tekentang. Deze rechtsom draaien en trekken. De teek niet eerst verdoven dan kan hij uw hond infecteren met gevaarlijke infecties waaronder borreliose.
  • Vlooien; er bestaan preventieve middeltjes tegen vlooien. Krijgt uw hond toch last van vlooien dan dient de omgeving van de hond ook goed schoongemaakt te worden en zal de kennel nieuw stro moeten krijgen.

Huisvesting

huisvesting-2-lrZoals het intro van dit hoofdstuk al meldde is het voor de Malamute geen must om alleen maar buiten te leven in een kennel. Het zijn gezelschapsdieren en waar het baasje is, is de Malamute. Als u het Malamutevirus nog heeft kunnen onderdrukken en het bij één Malamute heeft kunnen houden, dan is deze zeker graag binnen bij de baas. Mits er een koele slaapplaats beschikbaar is. Ook kan de baas beter zelf een dikkere trui aantrekken zodat er niet te hoog gestookt hoeft te worden. Ondanks de van nature kouliefhebber past de Malamute zich wonderbaarlijk aan.

Maar het is toch wel lekker als de mogelijkheid bestaat voor een buitenhok. Maar maak niet de fout te denken dat een Malamute in een buitenkennel dus minder beweging nodig heeft. De wandelingen en activiteiten gaan onveranderd door!

Waar moet rekening mee gehouden worden bij het plaatsen van een kennel? Allereerst moet er rekening gehouden worden met de afmeting van het hok, de ligging, de hoogte en de diepte van de omheining in de grond. De Malamute is namelijk een geboren graver!

De omheining moet ‘Malamute proof’ zijn, dat wil zeggen diep in de grond en minimaal 1.80 hoog. Er bestaan standaard kennelcomponenten die hieraan voldoen. Gaat u zelf creatief doen, houd dan rekening met het te gebruiken materiaal. Een Malamute is erg inventief.

Over de afmeting van de kennel lopen de meningen uiteen. Minimaal is 9m2 (dierenbescherming) maar beter is 20m2, vooral als u meer dan 1 Malamute heeft. Bij een ruime kennel is het ultieme genot voor de Malamute als er ook nog natuurlijke grond beschikbaar is waarin zij lekker hun gang kunnen gaan.
Daarnaast zal de kennel over een droge ligplaats moeten beschikken en een nachthok waarin zij zich lekker uit de wind en regen kunnen terugtrekken. Ook de zon speelt een grote rol. ’s Zomers moeten ze ook een schaduw plek hebben! En onontbeerlijk is altijd vers water bij de hand.